ΑΓΟΡΑΣΑ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ, ΜΕΣΑ ΕΧΕΙ ΧΑΡΑΓΜΕΝΕΣ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ.....ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΜΙΣΟΣ.....ΤΟ ΚΟΙΤΑΖΩ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙ.....ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΣΕΙΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΚΑΠΟΙΟΝ.....ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΞΥΜΟΡΟ ΣΧΗΜΑ ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΥΣΤΥΧΙΑ....ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΝΕ ΜΑΖΙ, Ή ΜΗΠΩΣ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ......ΣΑΝ ΕΝΑΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ...ΣΕ ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ, ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΡΩΤΑΣ ΓΙΑΤΙ? ΣΟΥ ΑΠΑΝΤΑΩ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΝΙΩΘΩ ΓΙΑ'ΣΕΝΑ.....ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΕΙΣ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΑΠΟΥΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΝΙΩΘΩ.....ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟ ΔΙΧΩΣ ΑΛΛΟ, ΓΙΑΤΙ ΖΗΤΑΩ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΙ ΤΡΕΛΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΑ......ΕΣΥ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΣΤΕΙΟ ΤΑ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΣ....ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΗ Η ΤΡΟΜΕΡΗ ΕΙΔΗΣΗ......ΘΑ ΦΥΓΕΙΣ......ΟΧΙ, ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΞΩ ΞΑΝΑ......ΜΙΑ ΦΥΓΗ ΕΖΗΣΑ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΟΔΥΝΗΡΗ.....ΗΤΑΝ ΓΕΜΑΤΗ ΚΛΑΜΜΑΤΑ, ΠΟΝΟ, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ......ΑΝ ΦΥΓΕΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ?? ΜΟΥ ΛΕΣ ΜΗΝ ΜΑΣ ΣΥΓΚΡΙΝΕΙΣ, ΔΙΑΦΕΡΟΥΜΕ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ.....ΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ, ΕΣΥ ΔΙΑΦΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΧΩ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ Η ΙΔΙΑ......ΕΝΑΣ ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ Η ΣΚΕΨΗ ΕΝΟΣ ΛΙΜΑΝΙΟΥ, ΕΝΟΣ ΠΛΟΙΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΕΙ ΜΑΚΡΥΑ ΜΟΥ.....ΘΑ ΞΕΜΑΚΡΑΙΝΕΙΣ, ΘΑ ΧΑΝΕΣΕ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΡΜΑΙΟ ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΜΟΥ, ΤΩΝ ΦΟΒΩΝ ΜΟΥ....ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΡΑΒΙ Σ'ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ? ΜΟΥ ΕΙΧΕΣ ΠΕΙ, Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΦΑΙΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΟΥ ΛΕΩ Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ ΔΕΝ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΠΟΤΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΟΥ.....ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ, ΕΝΑ ΦΙΛΙ, ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΕΔΩ ΣΕ'ΜΕΝΑ....ΤΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΑ ΜΕ ΜΙΣΟΥΝ ΓΙΑΤΙ ΤΥΧΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥΤΙΜΟ ΜΑΚΡΥΑ ΜΟΥ....ΜΑΛΛΟΝ ΟΜΩΣ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΜΝΗΣΗ, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΦΙΛΙ, ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΕΔΩ....ΣΑΝ ΤΑ ΧΕΛΙΔΟΝΙΑ ΘΑ ΠΕΤΑΞΕΙΣ ΜΑΚΡΥΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΧΩΡΕΣ, ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΟΥΡΑΝΟΥΣ, ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ ΩΚΕΑΝΟΥΣ.......
