ΚΟΙΤΑΩ ΜΠΡΟΣΤΑ....!!!!!

Το να πονάς γιατί δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς είναι λογικό, το να αφήνεις τον εαυτό σου να πονάει για κατι που τελείωσε ή που δεν αξίζει είναι παράλογο...Γιατί ομως νιώθω να πονάω ακόμα? Γιατί και μόνο στη σκέψη οτι εμπιστεύτηκα, έκανα όνειρα, αφέθηκα και τελικά πληγώθηκα με κάνει να παραλύω? Κάθε μέρα λέω στον εαυτό μου οτι κοιτάω μόνο μπροστά, αλλά τι θα ήταν η ζωή εαν δεν ξοδεύαμε λίγο χρόνο να κοιτάξουμε και πίσω όλα αυτά που κάναμε και μας σημάδευσαν και που ίσως να πάθαμε και να μάθαμε, ή να πάθαμε και να μην μάθαμε γι'αυτό και θα ξαναπάθουμε....Θα ήθελα να ήξερα αν ήμουν μια σχέση 3 μηνών που πέρασε και ξεχάστηκε ή ειμαι ακόμα ένα κομμάτι σου, που το σκέφτεσαι και το κρατάς φυλαγμένο στα βάθη των ονείρων σου....Μακάρι να ήξερα.....Αν και τόσο μακριά μου σε νιώθω δίπλα μου, ίσως να μην πρέπει γιατί τελειώσαμε αλλά πάντα μου έλεγες μην νοιάζεσε για τα πρέπει, μόνο για τα θέλω.....