ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ.....

ΠΕΡΝΑΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΝΩΣΤΗ ΣΤΑΣΗ, ΚΑΘΟΜΑΙ, ΑΚΟΥΩ ΜΟΥΣΙΚΗ....ΒΛΕΠΩ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΑΕΙ, ΒΛΕΠΩ ΠΡΟΣΩΠΑ ΑΓΝΩΣΤΑ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΝΕ, ΒΛΕΠΩ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΟΥΝΙΕΣ. ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΤΗΡΩ. ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΑΔΕΙΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΝΙΩΘΩ ΑΟΡΑΤΗ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΟΡΑΤΟ ΠΕΠΛΟ ΜΕ ΕΧΕΙ ΚΑΛΥΨΕΙ. ΤΟΤΕ ΑΡΧΙΖΩ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ....ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΤΑΚΛΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΦΕΡΝΩ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ....ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΟΥΤΕ ΚΑΛΟ ΟΥΤΕ ΚΑΚΟ, ΝΙΩΘΕΙΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΜΙΑ ΒΟΥΤΙΑ ΚΑΙ ΧΑΛΑΡΩΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ ΤΟΥ ΒΥΘΟΥ, ΟΜΩΣ ΟΣΟ ΠΑΙΡΝΑΕΙ Η ΩΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΝΑΣΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ...ΠΝΙΓΕΣΑΙ....ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΧΩΡΙΣ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΟ....ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΟΛΜΑΜΕ ΝΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΑ ΓΝΩΣΤΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΦΗΝΩΜΑΣΤΕ....ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΣΕ ΠΙΑΣΕΙ ΟΜΩΣ...?ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΟΤΑΝ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΕΙΣ ΟΤΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΑΜΕΝΗ ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΡΚΕΤ.....?ΤΙ ΓΙΝΕΤΕ ΟΤΑΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΤΟΣΟΥΣ ΓΡΙΦΟΥΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΔΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΑΛΛΟ...?ΤΟΤΕ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ...ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΝΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕΣ ΟΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΑΛΛΑ ΕΚΛΕΙΝΕΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΑΓΕΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ...Ο ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ, ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΡΑΒΑΣ ΝΕΑ ΠΟΡΕΙΑ, Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΜΟΝΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΠΙΟ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΤΟΠΙΟ...ΤΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ? ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ ΕΧΟΥΝ ΡΙΣΚΟ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ. ΑΠΛΑ ΕΡΧΕΤΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΤΑ ΜΙΣΟΛΟΓΑ, ΘΕΛΕΙΣ ΕΝΑ ΝΑΙ Ή ΕΝΑ ΟΧΙ ΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΛΥΠΤΟΥΝ....ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΔΕΙΛΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ....ΦΟΡΑΜΕ ΜΑΣΚΕΣ, ΠΡΟΣΩΠΙΑ, ΑΛΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΑΛΛΟΙ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ....ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΩ, ΛΕΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΩ, ΝΙΩΘΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ...ΤΙΠΟΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΛΙΓΟΤΕΡΟ....ΑΝ ΕΣΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ ΚΛΕΙΣΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΗΣΟΥ....ΤΙ ΖΗΤΑΣ, ΤΙ ΝΙΩΘΕΙΣ, ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΙΚΑ...? ΠΕΣ ΤΟ ΜΟΥ ΟΜΩΣ...ΜΕ ΕΞΟΡΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ, ΜΕ ΕΔΙΩΞΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ, ΤΩΡΑ ΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΑΛΛΟ...? ΠΑΙΡΝΑΩ ΛΕΟΦΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΩ ΕΥΘΥΝΕΣ..ΕΣΥ ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΛΕΓΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑΣ ΣΤΟ ΠΕΖΟΔΡΟΜΙΟ?ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΓΩΘΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΖΗΣΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ....ΔΩΣΕ ΜΟΥ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΟΥ, ΙΣΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΕ ΒΟΗΘΗΣΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ...ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΕΣ, ΠΡΟΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΕΥΘΕΙΑ ΣΟΥ...ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ, ΧΩΡΙΣ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ....Ο ΧΡΟΝΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ ΠΑΡΟΛ'ΑΥΤΑ ΕΓΩ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΕΔΩ...ΕΣΥ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ...?