ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ

ΜΠΑΙΝΩ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ. ΦΕΥΓΩ, ΕΡΧΟΜΑΙ...ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ...ΔΙΧΩΣ ΝΟΗΜΑ, ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΙΚΗ. ΕΡΧΟΜΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΟΙΤΑΞΩ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ. ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΠΑΓΩΝΙΑ, ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ, ΤΗΝ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ. ΕΣΥ ΤΙ ΘΑ ΔΕΙΣ?ΔΕΝ ΞΕΡΩ...ΙΣΩΣ ΜΙΣΟΣ, ΙΣΩΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ, ΙΣΩΣ ΑΓΑΠΗ, ΙΣΩΣ ΟΙΚΤΟ...ΙΣΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΖΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΙΝΗ, ΝΑ ΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΑΝ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ....ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΜΑΥΡΟ, ΕΙΜΑΙ ΤΟ ΓΚΡΙ ΟΠΟΤΕ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΕ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟ ΑΣΠΡΟ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΣ....ΦΕΥΓΩ, ΕΡΧΟΜΑΙ ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ?ΤΙ ΘΑ ΒΓΑΛΩ? ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ....ΚΟΙΤΑΖΩ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΠΑΕΙ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...ΑΚΟΥΣΑ ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ 'Η ΕΝΑ ΚΑΚΟΓΟΥΣΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ? ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΙΚΑ. ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ, Ο ΑΕΡΑΣ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΠΝΕΥΜΟΝΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΑΔΕΙΑΖΕΙ...ΘΥΜΑΜΑΙ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ, ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ, ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ. ΠΙΣΤΕΨΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΣΤΙΓΜΗ ΟΤΙ ΗΣΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΗΘΕΛΕΣ ΓΙ'ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ, ΜΙΚΡΗ ΚΑΙ ΑΣΗΜΑΝΤΗ, ΓΚΡΙΝΙΑΡΑ ΚΑΙ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΑΛΛΑ ΕΚΑΝΑ ΛΑΘΟΣ....ΔΕΝ ΗΘΕΛΕΣ ΕΜΕΝΑ, ΗΘΕΛΕΣ ΑΠΛΑ ΚΑΤΙ, ΟΤΙ ΝΑ'ΝΑΙ. ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΒΓΑΛΑ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΧΑΡΗΚΑ, ΣΕ ΛΙΓΟ ΟΜΩΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΑ ΟΤΙ ΚΡΙΒΟΝΤΑΙ ΑΛΛΕΣ ΤΟΣΕΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ...ΤΙ ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΣΚΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΗΤΑΝ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΜΕΤΑ....ΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΛΗΣΙΑΖΩ...ΤΩΡΑ ΤΙ ΛΕΝΕ? ΦΟΡΑΩ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΖΩ ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΣΟΥ...ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΒΟΥΡΚΩΝΟΥΝ ΟΧΙ ΑΠΟ ΛΥΠΗ, ΟΥΤΕ ΑΠΟ ΧΑΡΑ, ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΟΡΙΣΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ....ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΑΜΠΕΛΑ....ΓΕΛΑΩ ΣΕ ΛΙΓΟ, ΓΙΑΤΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΒΑΡΚΑ ΟΤΑΝ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΓΩΒΟΥΝΟ...ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΕΛΠΙΔΕΣ! ΕΦΤΑΣΑ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΜΟΥ. ΣΤΕΚΕΣΑΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΒΑΘΡΕΣ, ΣΕ ΒΛΕΠΩ, ΜΕ ΧΑΙΡΕΤΑΣ...ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΝΙΩΣΩ, ΤΙ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΠΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΣΕ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ ΚΑΙ ΓΕΛΑΩ....ΒΛΕΠΩ ΕΝΑ ΣΥΝΝΕΦΟ ΝΑ ΣΕ ΤΥΛΙΓΕΙ, ΑΟΡΑΤΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΑΛΛΑ ΟΡΑΤΟ ΣΕ ΜΕΝΑ. ΚΑΝΩ ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΚΑΙ ΦΕΥΓΩ ΤΡΕΧΟΝΤΑΣ......