ΒΛΕΠΩ ΕΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ, ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ.....ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ??? ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΙΧΝΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ΄ΜΕΝΑ.....ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΔΩ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΡΥΒΩ....ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΩ.....ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΟΣ ΚΡΙΤΗΣ.......ΒΟΥΛΙΑΖΩ ΣΕ ΣΙΩΠΕΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ.....Η ΩΡΑ ΠΑΙΡΝΑΕΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΚΟΙΤΑΖΩ ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙΚΤΕΣ.....ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ, ΕΝΑ ΘΕΛΩ, ΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ.....ΕΣΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΟΛΟΣ ΜΟΥ Ο ΚΟΣΜΟΣ......ΑΛΛΑ, ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΦΙΚΤΟ ΑΥΤΟ??? ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ Μ'ΑΚΟΥΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ......ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΙΔΙ, ΓΕΜΑΤΟ ΑΝΕΜΕΛΕΙΑ, ΓΕΜΑΤΟ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑ ΣΟΥ ΘΕΛΩ.....ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΕΣΕΝΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΜΟΣ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΜΜΟΣ, ΕΤΣΙ ΤΑ ΠΑΡΑΣΥΡΕΙΣ ΣΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΟΥ.....ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ, ΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ.....ΟΥΤΕ ΕΣΥ, ΟΥΤΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ Ο ΙΔΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΕΧΤΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ.....ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΔΙΝΑ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΞΕΦΕΥΓΑ, ΝΑ ΖΟΥΣΑ ΤΟ ΛΕΠΤΟ ΑΥΤΟ ΧΩΡΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ......ΠΑΙΡΝΩ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, ΚΟΒΩ ΔΕΣΜΟΥΣ, ΔΙΑΓΡΑΦΩ ΛΟΓΙΑ, ΜΑ ΟΤΑΝ ΑΚΟΥΩ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΣΟΥ ΛΥΓΙΖΩ ΣΑΝ ΤΟ ΚΛΑΔΙ ΟΤΑΝ ΦΥΣΑΕΙ Ο ΒΟΡΙΑΣ......ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΣΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΟΝΕΙΡΟΠΑΓΙΔΑ....ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΥΛΑΚΙΣΤΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΠΙΣΩ..........ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΙΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ, ΓΙ'ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΜΕΧΡΙ Η ΜΟΙΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΔΕΙΞΕΙ ΑΝ ΗΣΟΥΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΛΟ Ή ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΛΑΘΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ....
ΥΓ. ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΕΠΕΤΕΙΟ ΣΗΜΕΡΑ...........
0 όνειρα στην παγίδα:
Δημοσίευση σχολίου